Vogelgriep

Afgelopen week dook de vogelgriep weer op in Nederland. Eerst op een opfokbedrijf in Hekendorp en donderdag op een bedrijf met leghennen in Ter Aar. Ook al was het virus al eerder in Duitsland opgedoken, we werden er onaangenaam door verrast. Een uitbraak met (hoog pathogene) vogelgriep is een strop voor de individuele pluimveehouder, de pluimveesector en alle aanverwante branches.
Het vervoersverbod van kippen is een grote strop. De hennen blijven eieren leggen en op broederijen komen dagelijks kuikens uit het ei. Stallen raken overvol en de boer kan niet anders dan zijn dieren binnenhouden.
Maar de meeste impact heeft de vogelgriep natuurlijk voor de bedrijven die het treft. De schade loopt al snel in de miljoenen euro’s. Geen enkel bedrijf is daarop voorbereid. Meerdere keren gingen mijn gedachten terug naar de zeer ingrijpende vogelgriepcrisis in 2003. Die klap dreunde bij de getroffen veehouders en hun omgeving nog jaren na.
De uitbraken in Hekendorp en Ter Aar van deze week zijn een tegenvaller voor de sector. Net als de Russische boycot toont de uitbraak van vogelgriep haarfijn dat de land- en tuinbouwsector weliswaar van levensbelang is voor ons dagelijkse voedsel en de economie, maar dat diezelfde sector ook erg kwetsbaar is. Ineens worden we geconfronteerd met iets waar we weinig tot geen invloed op hebben; iets dat we niet kunnen voorkomen. Dat vraagt flexibiliteit, onderlinge solidariteit en adequaat handelen.
Ik wil in ieder geval de pluimveehouders een hart onder riem steken en hun laten weten dat wij de ontwikkelingen op de voet volgen en dat we ons, waar mogelijk, sterk zullen maken voor de sector.

Siem Jan Schenk