Samen sterk

Op een mooie zaterdagochtend in september viel er een brief van de LLTB op mijn deurmat met daarin de boodschap dat iemand mijn naam heeft genoemd als mogelijke kandidaat voor het LLTB-voorzitterschap. Onderaan de brief stond dat men zich kon voorstellen dat ik naar aanleiding van deze brief nog enkele vragen zou hebben.
Na een week heb ik contact opgenomen en ben ik uitgenodigd voor een eerste gesprek. Daarna volgde een reeks intensieve gesprekken en uiteindelijk kwam er een telefoontje: ik was geschikt bevonden.
Wow! Ik ben niet op mijn mondje gevallen, maar op dat moment was ik toch echt sprakeloos. Ik vroeg om bedenktijd. Ik wilde een weloverwogen besluit nemen. Uiteindelijk heb ik vol overtuiging ‘ja’ gezegd.
Afgelopen donderdag, tijdens het Jaarcongres, onderging ik mijn vuurdoop. Het was mijn eerste officiële optreden als LLTB-voorzitter. Aan de leden die daarbij aanwezig waren heb ik me inmiddels gepresenteerd. Maar aan de leden die niet bij het congres konden zijn, wil ik me graag kort voorstellen.
Mijn naam is Léon Faassen, 52 jaar oud, getrouwd met Guusje en wij hebben samen een zoon en een dochter. Ik ben boomkweker, eigenaar van de boomkwekerij J.H. Faassen Hekkens in Reuver, een bedrijf dat door mijn grootvader in 1924 is opgericht. Maar ook zíjn vader had een boomkwekerij, inmiddels staat dus de vierde generatie aan het roer.
Wij kweken op 35 hectare laanbomen en heesters. Daarnaast handelen we in vrijwel alle boomkwekerijproducten. We exporteren deze producten door heel Europa, waarbij de nadruk ligt op Duitsland. Buiten mijn werk op het bedrijf ben ik al jaren actief binnen verschillende besturen in de boomkwekerijsector in Nederland.
Ik heb ‘ja’ gezegd tegen het LLTB-voorzitterschap, omdat ik geloof in de collectieve belangenbehartiging. Dat geloof werd afgelopen week eens te meer bevestigd, toen ik zag hoe er werd omgegaan met het vogelgriepgeval in Hekendorp. Want, wie praat met de NVWA en het ministerie? Wie staat de pers te woord? En wie verstrekt informatie?
Veronderstel dat we geen vakgroep hadden, dan stond die pluimveehouder er voor een groot gedeelte alleen voor! En dat is nu precies de reden om lid te worden en te blijven van de LLTB: samen staan we sterk.

Léon Faassen,