Als de derogatie maar niet in gevaar komt

Volop politiek gesteggel deze week over de nieuwe melkveewet in de Tweede Kamer. De verdeeldheid tussen de verschillende partijen lijkt groot. Vrijwel iedere fractie zint op een andere invulling van de grenzen die aan de groei van de melkveehouderij worden gesteld. Iedere politieke fractie noemt andere getallen, als ze zich daar al over uitspreken.
Ondernemers willen weten waar ze aan toe zijn. De onduidelijkheid over hoe nu verder houdt gezinnen al weken in hun greep. Het thema vormt het gesprek van de dag. Welke maatregelen dienen te worden getroffen om zicht op groei te behouden? Valt het mee of tegen? Op die vragen is een duidelijk antwoord nodig.
Enerzijds om zelf mee te rekenen en het perspectief voor de komende jaren te kunnen bepalen, anderzijds vanwege de onzekere situatie die mogelijk ontstaat rondom de derogatie. En als er iets is wat we niet willen kwijtspelen, dan is het wel de derogatie. Dat beseft de sector zich maar al te goed.
Staatssecretaris Sharon Dijksma verkiest de weg om de hoofdlijnen nu in de wet vast te leggen en later per algemene maatregel van bestuur daaraan een concrete invulling te geven. De zuivelsector daarentegen heeft al laten weten dat de groei van de melkveehouderij grondgebonden dient te zijn en onder welke voorwaarden. Door de verdeeldheid in de Kamer dreigt pas volgend jaar het politieke antwoord daarop te volgen.
Melkveehouders hebben duidelijkheid nodig over de vraag welke grond zij mogen meerekenen voor de fosfaatplaatsingsruimte, welk fosfaatoverschot per hectare wordt gehanteerd en welk systeem wordt gekozen om grondgebondenheid te verankeren. Voor boeren zijn dat cruciale zaken die snel duidelijk moeten zijn. Komende dinsdag wordt duidelijk of dat nog dit jaar lukt.