Geschikt

Kent u er ook eentje? Een met een vlotte babbel, een knap koppie of lekkere bolle wangen?
Met een stoere auto of een lekker geurtje bij zich dragend? Nou, ik ken er een heleboel, kan ik u vertellen.
Ze heten Kees, moet u weten. Ik zal er een paar aan u voorstellen.
De eerste Kees mocht vroeger met de oppas mee, als vriendje. Ik moet een jaar of 10 zijn geweest, denk ik.
Hij was altijd druk met werken in het hoveniersbedrijf van zijn familie en kwam bij ons om, jawel, te slapen... Het oppassen interesseerde hem niet zo veel en zijn meissie blijkbaar nog minder.
Maar als hij dan eens wakker werd, dronk hij graag een glaasje koude melk. Vooruit, hij mocht blijven.
Bij de tweede Kees denk ik aan een heel leuke jongeman uit een naburig dorp, die nog steeds op zoek is naar een gezellige vrouw. Hij is een harde werker.
Maar hoe kan het toch dat Kees nog steeds alleen is? Dames, mailen!
Deze knapperd verdient een spontane meid. Ik wil niet voor Yvon spelen, maar deze ene keer wil ze mij vast wel vergeven.
De derde Kees kwam ik weer eens tegen op televisie. Dit keer op een nieuwe plek, waar ik hem eigenlijk niet had verwacht. Maar hij doet het er erg leuk. Want de Volendammer presenteert sinds kort het programma Hollands Beste Bloemstylist.
Voor mij als bloemist een feest om naar te kijken. Vooral de extreme types die ertussen zitten, zijn extra leuk om te volgen. Hun extreme uitspattingen en creaties kunnen nog weleens voor verrassingen gaan zorgen.
Al bij de eerste opdracht wordt er druk gekibbeld en gegraaid, want iedereen wil tenslotte het mooiste kunstwerk maken. De jury is deskundig en wordt gelukkig bijgestaan door een presentator die alles vlot aan elkaar babbelt.
Het wordt een leuke aflevering en ik wil meer. De tweede en derde aflevering wordt het menens en moet er in groepsvorm worden gewerkt. Dat is best lastig, kan ik u vertellen. Vooral als iemand de dingen anders bekijkt dan jij doet. Het maakt het werken extra moeilijk. Maar er worden mooie schikkingen gemaakt.
Daar word ik blij van. Wat is het vak toch leuk, nu ik het zo weer eens zie.
Ik ben met een melkveehouder getrouwd en de bloemen staan op een laag pitje, maar als ik toch weer eens de kans krijg dan zeg ik: ‘Schikken maar...’

Hester Kuiper