Met de neus in de boter

Maar die tijd kreeg ik niet. Na twee weken voorzitterschap kwam het verzoek van Nieuwsuur binnen. Zij meldden dat ze bezig waren met het maken van een item over biggensterfte. In 2009 heeft de varkenshouderij beloofd sterfte van biggen in de kraamstal terug te dringen naar 10,5 procent. Nu, tien jaar later, laten de cijfers 13,3 procent zien. Beste sector, hoe kan dit? Ik viel met de neus in de boter.

Bij het aangaan van de functie heb ik mezelf beloofd dicht bij mezelf en de praktijk te blijven en vooral eerlijk te zijn. Met die uitgangspunten ben ik in de stal van Theo Vernooij in Nijkerk voor de camera gestapt. Een pittig eerste interview voor Nieuwsuur, waar heel Nederland naar kijkt.

Alle lof aan Vernooij. Superknap dat hij de hele dag een cameraploeg toeliet en een open en eerlijke inkijk gaf in het reilen en zeilen in de kraamstal. Samen hebben we een eerlijk verhaal neergezet. Sterfte is niet leuk om over te vertellen en om naar te kijken.

Na Nieuwsuur bleven de mediaverzoeken binnenkomen met als hoogtepunt een livediscussie bij Dit is de Dag op NPO Radio 1 met Varkens in Nood. Live aan tafel met een organisatie die de varkenshouderij liever ziet verdwijnen en praten over een onderwerp dat maatschappelijk reuring veroorzaakt.

We voerden een open en eerlijke discussie en de presentator pakte daar een goede rol in. Ook hier heb ik open en eerlijk verteld over sterfte in de kraamstal, de dilemma's waarmee we te maken hebben en de invloed van de nationale en Europese markt.

Ik heb de eerste week van januari veel geleerd. Open en eerlijk communiceren, geen beloftes en toezeggingen doen die je niet waar kunt maken en delen van dilemma's gaan me goed af. Deze lijn ga ik vasthouden en verder ontwikkelen.

Heb ik dan geen mediatraining meer nodig? Jawel, maar niet op inhoud en het voeren van gesprekken en discussies. Waar ik me nog in wil verbeteren, is de non-verbale communicatie. Want wie mij kent, zag dat ik 'met de neus in de boter' ook spannend vond.