Extreem is het nieuwe normaal

Sommige boeren denken nog steeds dat zij zullen ontsnappen aan de weersextremen. Sprookjes! Zij houden zichzelf voor de gek.

Zelf heb ik een brede weersverzekering. Niet verzekeren is een vorm van Russische roulette. Maar dan nog is het een eigen vrije keuze. Iedere ondernemer moet zijn risico's kunnen overzien en calculeren.

De brede weersverzekering is een calamiteitenverzekering, met een relatief lage premie en daarmee hoog eigen risico. Logisch! Het gaat er mij om dat ik met mijn bedrijf niet door de bodem val. Dit is voor ons boeren het enige financiële vangnet dat we hebben bij weerscalamiteiten.

Verantwoordelijkheid

Zo heeft ieder zijn/haar verantwoordelijkheid. Wij als boer met betrekking tot percelen, gewaskeuze, ont- en afwatering, en dergelijke. Het waterschap de hare. De overheid met betrekking tot de mondiale, onder invloed van menselijk handelen versnelde, klimaatverandering.

Tegen extreme buien van 100 millimeter doe je weinig, behalve geulen graven. Maar dan nog kunnen we via de landbouwbodem veel meer doen. Een gezonde humusrijkere bodem kan veel meer aan. Door te proberen CO2 te binden aan de bodem, worden we een maatschappelijk partner voor de samenleving. Schade en oplossingen in één hand.

Springtij

Een week later waren we met zes boeren op Springtij-forum, op Terschelling, om onze belangwekkende maatschappelijke oplossingsboodschap te vertellen aan beleidsambtenaren, politici, wetenschappers, ngo's, bedrijven en burgers die iets met duurzaamheid willen.

Springtij is het platform van Wouter van Dieren, van de Club van Rome. Daar moeten dus boeren bij zijn. Praten over boeren, maar zonder boeren kan niet, is immoreel. Er werd naar ons geluisterd.

Op de Dag van de Duurzaamheid, 10 oktober, verwacht men mij op de Wageningse universiteit om een lezing te geven. Willen wij boeren relevant zijn voor de maatschappij, dan moeten we naar de samenleving toe. Met alleen een beetje op je eigen toko gaan zitten navelstaren, komen wij er niet.