Fins technisch vernuft helpt Valtra vooruit

Het draait goed bij Valtra. In een kalkgroeve nabij Maastricht demonstreerde het Finse merk onlangs al zijn modellen. Trekkerseries die elk de afgelopen 10 jaar flink werden vernieuwd. Dat heeft de fabrikant ook in Nederland geen windeieren gelegd, weet Valtra-directeur Marc de Haan. 'Tien jaar geleden was er een grote sanering gaande binnen het distributienetwerk met wisselingen van importeur en dealers. We gingen van 48 dealers naar 23 dealers nu. Die onrust is inmiddels achter de rug.'

Daarbij maakte Valtra technisch flinke stappen met nieuwe series. 'Gevolg is een topjaar in 2023 met 195 geleverde Valtra's in Nederland. In de Benelux werden in totaal 330 Valtra's geleverd', aldus De Haan. Hardlopers daarin zijn de viercilinder N-serie en de zescilinder T-serie.n Inmiddels doet ook de vorig jaar geïntroduceerde Q-serie een stevige duit in de zak, vooral in België waar het in zijn segment het tweede merk is.

Nieuwste telg is de S6-serie met zes modellen en vermogens tot 420 pk. Het trekkersegment boven de 300 pk is in de Benelux klein met hooguit 50 tot 60 trekkers per jaar, schat De Haan. Valtra verkoopt er daarvan zo'n tien.

Door de Twintrac omkeerinrichting is dit type ook gewild in de bosbouw voor bijvoorbeeld het fresen van boomstobben. De S6 wordt in tegenstelling tot zijn voorganger S4 niet in de MF-fabriek in het Franse Beauvais gebouwd, maar op thuisbasis Suolahti in Finland.

Onder de kap ligt evenwel een 8,4 liter Agco-zescilinder met een koppel van maximaal 1.750 newtonmeter (Nm). Daarvoor is geen EGR-uitlaatgascirculatie en slechts één turbo nodig. Bij slechts 1.600 toeren zit de S6 al bijna aan zijn maximale vermogen, wat 10 procent diesel kan sparen. De hoge luchtinlaat links van de cabine draagt daaraan bij door schoneluchtinvoer.

De Agco ML260 traploze transmissie, die zijn strepen heeft verdiend bij zustermerk Fendt, is geschikt gemaakt voor de Valtra en versterkt. Resultaat is een S6 die veel minder gelijkenis heeft met andere Agco-merken MF en Fendt dan de S4. Dat komt vooral door de eigen Valtra-cabine en de ronde en compacte neus. Ondanks zijn vermogen oogt de trekker daardoor minder pontificaal dan concurrenten.

Valtra kenmerkt zich ook door zijn aparte Unlimited-afdeling voor handige vindingen. Deze bracht al vele creaties zoals de meedraaiende LH-Link fronthef en de XM-kniktrekker voort. Het camerasysteem Unlimited-View toont niet alleen het 11.6 inch camerabeeld van een kruising gezien vanaf het frontwerktuig, zodat de chauffeur die meters naar achteren zit toch het aankomend verkeer kan zien.

Ook worden de camerabeelden gescand door artificial intelligence-techniek (AI) die een mens of dier in het beeld herkennen, afkaderen en een waarschuwingssignaal geven. Het systeem wisselt bovendien op basis van richtingaanwijzer en gekozen rijrichting tussen camera's rondom de trekker.

Grondradars

Laatste vondst is de Unlimited Smart Toplink. Met deze automatische topstang is de vlakstelling van een gedragen kunstmeststrooier bij te stellen, zodra deze tijdens het strooien lichter wordt. Een volle bak kunstmest laat de banden immers iets inzakken, waardoor de strooier meer achterover neigt met gevolgen voor de strooibreedte en het bijbehorende strooibeeld.

Onder de strooier zijn daarom twee grondradars gemonteerd die de afstand tot de bodem meten en de hydraulische topstang via de isobus tijdens het strooien enkele centimeters langer maken. Het is een apart op te bouwen set onderdelen van zo'n 5.000 euro. Doorgaans gaat het om hoogteverschil van zo'n 10 centimeter en een hoekverstelling van 6 tot 7 graden.

Via deze Unlimited-afdeling is er ook het PTG-bandenluchtdrukwisselsysteem. De luchtleiding van de achterwielen is daarvoor via de naaf en wielflens gemonteerd. Alleen bij de voorwielen loopt de luchtleiding nog buiten het wiel om en zijn deze dus kwetsbaarder voor schade. Via een compressor is de druk te variëren tussen de 0,7 en 2 bar. Wie sneller wil, schakelt optioneel een tweede compressor bij.