'Voorjaarszon achter een wolk'

Dat heeft natuurlijk alles te maken met de oorlog in Oekraïne. Al een aantal weken is de situatie hetzelfde, lijkt er weinig verandering te zijn. Beelden die de huiskamer binnenkomen, raken me diep. Mensen op de vlucht, alles achterlatend. Berichten over voedselvoorziening, graanvoorraden en ingrijpen op Europese plannen domineren niet alleen het agrarische nieuws, ook de mainstream media volgen het op de voet.

Het lijkt alsof het thema voedselzekerheid en -veiligheid ineens weer de aandacht krijgt die het verdient. We zijn als relatief rijk, westers land enorm verwend de afgelopen decennia. Zo ongeveer alles wat we willen hebben, is direct te koop. Is het niet hier, dan komt het over uit andere landen.

We zien nu dat juist prioriteit nummer 1, voedselzekerheid, niet meer zo zeker en vanzelfsprekend is. Lege schappen, niet alleen in Oekraïne, maar ook in Rusland. En wie weet volgen nog andere landen. Het komt ook voor ons in Nederland erg dichtbij. Inmiddels bekende Nederlandse boeren uit Oekraïne die hun verhaal wereldwijd delen. Erg indrukwekkend om te zien en horen allemaal.

Het besef is wel ingedaald dat we als Nederland ook moeten blijven inzetten op voedselproductie, op de manier zoals we dat zo goed kunnen. Veilig, kwalitatief goed en met oog voor omgeving en duurzaamheid.

Tegelijkertijd laait ook de discussie op over of we niet andere teelten moeten toepassen en of we het graan dat wordt geteeld nog wel aan dieren moeten voeren. Het is natuurlijk allemaal niet zo simpel als het soms lijkt.

Ik ben ervan overtuigd dat veilige voedselproductie hand in hand kan gaan met duurzaamheid. Zodat de primaire levensbehoefte van mensen die elders wonen niet in gevaar hoeft te komen. Ik hoop dat de zon over niet al te lange tijd weer echt gaat schijnen.