Akkerbouw wil meer keuzes in mestbeleid

'De afname van alleen gecertificeerde mest afkomstig van gecertificeerde vee- en distributiebedrijven als voorwaarde binnen het voedselveiligheidscertificaat VVAK is het onderzoeken waard', stelt Van Wenum. 'Maar we willen onze certificaten niet gebruiken als controle-instrument voor het mestbeleid. Wij gaan als afnemers niet op de stoel van de overheid zitten.'

Bij de afname van gecertificeerde dierlijke mest hoort volgens de vakgroepvoorzitter de eis dat bij ontvangst de gehaltes aan mineralen in de mest bekend zijn. 'Vaak horen we pas ver achteraf wat we hebben aangevoerd. Als vakgroep pleiten we er al langer voor dat gehaltes bekend moeten zijn, als de mest het land op gaat. Dat gaan we nu hard stellen bij de discussie over het terugdringen van de mestfraude.'

Optimaal telen

De inzet van de akkerbouwsector in het mestbeleid is gericht op optimaal gewassen telen binnen de maatschappelijke kaders, legt Van Wenum uit. 'Wij streven ook bij de aanvoer van mineralen naar een lagere milieubelasting en meer biodiversiteit. Daarnaast willen we vooral werken aan een betere bodemkwaliteit.'

In de aanloop naar voorstellen voor een nieuw mestbeleid volgt LTO-vakgroep Akkerbouw een eigen agenda. 'Natuurlijk houden we rekening met de veesectoren en doen we als belangrijke afnemers ons best om meer dierlijke mest af te nemen. Maar we hebben wel degelijk een eigen inbreng en voeren daarop ook onze eigen lobbyactiviteiten.'

Compostregime

Voor de verbetering van de bodemkwaliteit vraagt LTO-vakgroep Akkerbouw om meer mogelijkheden voor het toepassen van bodemverbeteraars. De lage werkingscoëfficiënt van compost voor de aanvoer van stikstof en fosfaat zou ook moeten gelden voor bijvoorbeeld strorijke stalmest, champost of producten zoals bokashi, vindt Van Wenum.

'Deze organische mestsoorten zijn essentieel voor de verbetering van de bodemkwaliteit. Ze zorgen bovendien voor extra aanvoer van fosfaat en vastlegging van CO2. Wij zijn daarom voorstander van uitbreiding van het compostregime.'

Maximaal benutten

Daarnaast vindt de vakgroepvoorzitter dat akkerbouwers onbewerkte dierlijke mest maximaal moeten benutten. 'Onnodig uit elkaar trekken van mest voor de binnenlandse markt is weinig efficiënt en zorgt voor extra kosten bij veehouders. Er zijn genoeg goede mestsoorten, zoals rundveedrijfmest, waarmee wij onbewerkt goed uit de voeten kunnen.'

In het nieuwe mestbeleid pleit LTO-vakgroep Akkerbouw ervoor dat akkerbouwers kunnen kiezen uit twee systemen voor de mineralenaanvoer. Van Wenum legt uit dat er een eenvoudig systeem moet zijn zonder toeters en bellen. 'Eigenlijk zoals nu ook met vaste aanvoernormen, zonder extraatjes en zonder het gebruik van weegbruggen.'

Balanssysteem

Daarnaast wil de vakgroepvoorzitter dat er een balanssysteem komt waarbij de aan- en afvoer van mineralen bedrijfsspecifiek worden bepaald.

'Dit is een verfijnd systeem, waarbij akkerbouwers moeten verantwoorden dat ze recht hebben op hogere aanvoernormen. Bijvoorbeeld doordat hun opbrengsten bovengemiddeld zijn of vanwege het hoge aandeel diepwortelende teelten en vanggewassen.' Dit systeem wordt komend jaar in de praktijk getest.

Gewasderogatie

Een belangrijke wens van LTO-vakgroep Akkerbouw blijft de invoering van gewasderogatie om meer dierlijke mest te kunnen aanvoeren in gewassen die efficiënt omgaan met stikstof en een lange veldperiode hebben. De vakgroep denkt daarbij onder meer aan granen, graszaad en winterkoolzaad.
Van Wenum stelt dat gewassen met een hoge stikstofbehoefte en een laag uitspoelingsrisico prima geschikt zijn om grotere volumes dunne fractie te gebruiken in plaats van kunstmest.

Overigens betekent een groter aandeel dierlijke mest zeker niet dat de akkerbouw geleidelijk afscheid neemt van kunstmest, benadrukt de vakgroepvoorzitter. Voor de aanvoer van mineralen op maat en voor de kwaliteit van een gewas als pootaardappelen blijft het van belang dat het mestbeleid genoeg ruimte biedt voor minerale meststoffen.

'Verantwoorde inzet van kunstmest is goed mogelijk als het de industrie de komende jaren lukt om het productieproces energiezuiniger te maken.'